Afscheid en herinneringen koesteren
Na een lange tijd geen nieuwsbrief van ons te hebben ontvangen vandaag een verdrietig bericht.
De laatste weken/maanden merkten we dat Britt achteruit ging. Ze plaste veel te vaak en rond kerst plaste ze bloed. We zijn natuurlijk snel naar de dierenarts gegaan. Helaas kon die de werkelijke oorzaak niet echt vinden. We dachten aan een blaasontsteking? Medicatie had niet het gewenste effect.
Ze begon mank te lopen en ontlaste haar voorpoot. Pijnstilling deed het even verbeteren, maar alles was steeds van korte duur.
Wat was er toch aan de hand met onze lieve bijzondere Britt?
Verschillende dierenartsen keken ernaar. Uiteindelijk werd een sterke morfine achtige pijnstilling geadviseerd en als dat niet zou helpen..
Denken aan Britt.. aan wat nog draaglijk voor haar was én wat haar levenskwaliteit zou respecteren.
Wat een vreselijk proces was het. We kregen vele lieve tips en mensen die mee wilden denken. Alles leek te laat.. de weg naar het einde leek definitief ingeslagen.
Woensdag 1 februari is ze overleden. Ze was 10 jaar en 10 maanden. We hebben als gezin een mooi en waardig afscheid met haar gehad. En zeker ook met onze andere hondjes. Ieder nam afscheid op zijn of haar eigen manier.
Zoë kroop dicht tegen het dode lijfje van Britt aan, trilde de spanning er uit en viel daar in slaap. Liesje, wilde contact leggen en bleef snuffelen en contact zoeken. Toen dat niet (meer) bleek te werken is ze dicht tegen mij aan gaan zitten. Een en al steun.
Eva bracht Britse levend, maar nu ook overleden kleine kadootjes. Ze wist het niet zo goed..En Joppe snuffelde, troostte ons en bleef nabij.
Wauw.. naast alle verdriet en gemis bracht en brengen zij zoveel steun en troost. Zoveel liefde en onvoorwaardelijkheid.
En nu is er rouw.. Rouw om onze bijzondere vriendin, gezinslid én collega.Ik besef me dat Brittje de langst meewerkende collega is geweest binnen ons bedrijf. Wow..
Ze voelt als een hoeksteen.. Een soort stevige pilaar waar we altijd tegenaan konden leunen en op konden bouwen.
Ze was er altijd. Consistent, aanwezig, liefdevol, spiegelend en verantwoordelijk.
Britt was er altijd. Ons gezin, met alle honden is een gezinsroedel. Iedereen heeft zijn plek. De mensen en de honden. Dit hebben we opnieuw in een hele diepe laag mogen ervaren.
Ieder heeft zijn of haar unieke plek en unieke verbinding met de ander.
En aan het hoofd staan de ouders. Rick en Gerja.. en wat ik voelde was dat Britt op systemische lijn naast ons stond. Als soort ‘hondenouder’.
Het gemis is diep. Voor ons en vanaf nu ook voor de vele clienten. Ze was van onschatbare waarde.
Met deze nieuwsbrief willen we jullie allemaal laten weten; moest er iets nodig zijn. Weet ons te vinden.
Wij willen er voor jullie zijn. Naast dat we goed zullen voelen bij onszelf, waar we zelf staan in het rouwproces en wat er op ieder moment mogelijk is.
Britt heeft ons op aarde verlaten, maar haar spiegels, haar wijze lessen én haar ziel leeft voort. Daar geloven wij in en vertrouwen wij op.
Veel liefs, van Rick en Gerja
3 gedachten over “Afscheid nemen en herinneringen koesteren”
Lieve vrienden
Britt was van de hele roedel mijn lieveling, dat weten jullie. Als ik op bezoek kwam nam ze contact op haar eigen unieke wijze: rustig en speels. Rustig kwam ze naast mijn stoel liggen en speels glipte ze tussen mijn benen door tijdens de wandeling. Gerja, jij zei dan: dat is haar manier om te zeggen: “Ik vind jou ook leuk”.
Dankjewel om zo liefdevol voor haar te zorgen, haar pijn te verzachten en niet te verlengen. Dank om jullie liefde boven gemis te laten primeren.
Lieve Britt
Dankjewel voor je therapeutische gave, voor je vriendschap, voor je rust, voor je speelsheid.
Dankjewel voor je hulp tijdens de ouder-kind-kampen, voor het vertrouwen dat je uitstraalde.
Dankjewel Britt, dank, dat heb je meer dan verdiend!
Een hele moeilijke periode voor Gerja en de Fam.
Je staat machteloos als je hond pijn hebt en je kan het niet veranderen!
Alleen maar liefde geven en dan de moeilijke keuze maken dat het niet meer gaat.
Ik wens de Fam enorm veel sterkte met dit verlies!
Zo jammer, zo’n schat, is er niet meer!
Loslaten, helemaal geen makkelijk proces, maar het is een van de ervaringen die we hier op aarde mogen leren. Ook Brit heeft veel ervaringen opgedaan, van ons mensen, maar ook van haar broertjes en zusjes. Dat allemaal in een warm liefdevol nest van Gerja en haar gezin. Ze was er vast diep gelukkig! En wij, haar geliefde “klanten”, hebben mogen genieten van haar liefdevolle zorgzaamheid, haar troost, haar aandacht, haar geduld, haar enthousiasme, haar schitterende ogen waarmee ze je diep van binnen aankeek en ons de spiegel liet zien.
Ze heeft me gegeven waar ik in mezelf naar op zoek ben en nu is het aan mij om het in mezelf tot ontwikkeling te brengen, terwijl zij weer thuis is bij haar bron. Ik zal nog vaak aan haar denken!
Gerja, je kon haar geen mooier eerbetoon gegeven hebben, je hebt het zo prachtig, volledig, zo liefdevol en sereen verwoord. Je bent, en mag trots zijn op jullie Britje, ze was een buitengewone creatie van het universum!
Ik wens jullie veel steun aan mekaar en veel goede moed om dit gemis te verwerken.